Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Takip dayanağı ilamda mahkemesince 2.082,33 YTL kıdem tazminatının akdin fesih tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece yapılması gereken iş, hakkın doğum tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde mevduata fiilen uygulanan en yüksek faiz oranının tarafların bildirdikleri bankalardan sorulup tespit edildikten sonra, gerektiğinde bilirkişiden de yararlanılarak ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınarak oluşacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Somut olayda bilirkişi, borçlu tarafından bildirilen bankalardan sorulan mevduat faiz oranlarını yukarıda belirtilen ilkeye aykırı olarak birer yıllık devreler gözetilmeksizin değişen oranlarda uygulamak suretiyle takip tarihine kadar işlemiş faiz miktarını tespit etmiştir. Mahkemece hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi, dayanak ilama aykırı olarak fazla mesai ücreti alacağı ile bakiye ücret alacağına takip tarihinden sonra en yüksek banka mevduat faizi  yerine yasal faiz işletilmesine şeklinde karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.