Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 28 ada 35 parsel (89 ada 5 parsel) sayılı taşınmazının yaklaşık 357 m2’lik bölümüne davalının marangozhane olarak kullanmak suretiyle  müdahale ettiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve yıkım isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar Dairece “.... Davacı, Vakıflar Bölge Müdürlüğü olup, harca tabi olduğunda kuşku yoktur.Her ne kadar 5737 Sayılı Vakıflar Kanununun 77.maddesinde “… tüm iş ve işlemleri, her türlü vergi, resim, harç ve katılım payından istisnadır” hükmüne yer verilmiş ise de, anılan hükmün yargı harçlarını kapsamadığı Hukuk Genel Kurulunun  24.12.2008 tarih  ve 2008/18-777 esas, 2008/788 sayılı kararı ile sabittir.Oysa somut olayda, dava açan davacı idareden gerek başvuru, gerekse nispi harç tahsil edilmemiştir. Harç ikmali sağlanmaksızın davanın devamına ve yargılamanın sürdürülmesine 492 Sayılı Harçlar Yasasının 30.ve 32.maddeleri hükmü gereğince yasal olanak yoktur.Hal böyle olunca, gerek başvurma harcı gerekse nispi harcın tahsil edilmesi ve bu gerek ifa olunduğu takdirde davaya devam edilmesi gerekirken bu husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Harcın kurulan hükümle alınması neticeye etkili değildir” gerekçesiyle bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak müdahale olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair kurulan hüküm davalının temyizi üzerine 5737 Sayılı yasanın 77. maddesi hükmü uyarınca davacı idarenin harca tabi olduğu gerekçesiyle bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, dava dilekçesinde gösterilen  ve itiraza uğramayan  dava değeri dikkate alınarak vekalet ücretine  hükmedilmesi gerekirken, keşifte saptanan ancak yargılama aşamasında harcı tamamlanmayan değere  göre avukatlık parası takdiri doğru olmadığı gibi;  harcın ilk karar ile alınmış olması da sonuca etkili değildir.
Davalının, bu yöne ilişkin  temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  17.1.2011  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.