14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1709 Karar No: 2020/5207 Karar Tarihi: 24.11.2020
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1709 Esas 2020/5207 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak, İstanbul Adli Tıp Kurumu'nun raporunda mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı değerlendirilememiştir. Bu nedenle, sanık hakkında lehe olan kanun maddelerinin değerlendirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, fazla ceza tayini anlamına gelmiştir. Sanık müdafisi ve Bakanlık vekili tarafından temyiz edilen karar bozulmuştur. Sanık hakkında lehe olan 5237 sayılı TCK'nın 102/1 ve 43. maddeleri tatbik edilmelidir.
14. Ceza Dairesi 2020/1709 E. , 2020/5207 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen re"sen de temyize tabi hükmün sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi ve sanık müdafisince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnameyle Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte gerçekleştirilen duruşmaya sanık müdafisinin katılmamasından dolayı incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 30.05.2014 tarihli raporunda ifade değişikliği, savunmacı tutum ve çelişkili ifadeleri sonucu mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunun değerlendirilemediğinin belirtilmesi karşısında, sanık hakkında lehe olan 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK"nın 102/1, 102/3, 43. maddelerinin tatbiki gerekirken lehe aleyhe kanun değerlendirmesi de yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini, Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.