Esas No: 2021/10049
Karar No: 2022/2931
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10049 Esas 2022/2931 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan beraat, suçlu olarak tespit edilen diğer sanık hakkında ise müsadere kararı vermiştir. Karar, yerel mahkeme tarafından verilmiştir ve temyiz edilmiştir. İlk incelenmede, katılanın temyiz isteği sınırlı olarak değerlendirilmiş ve reddedilmiştir. Ancak, sanıkın temyiz isteği incelendiğinde, suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre sanığın cezasının belirlenmesinde 5607 sayılı Yasa'nın birçok maddesinin farklı versiyonlarına dikkat edilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun bazı bölümlerinin iptal kararı da göz önüne alınmalıdır. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın cezası yeniden değerlendirilecektir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/11, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2, geçici 12. madde (2. fıkra)
- 6455 sayılı Yasa
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 53. madde (bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilmiştir)
- CMK'nun 232/6. maddesi ve 321. maddesi (1412
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile sınırlı olduğu gözetilerek, anılan hükme hasren yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ...'ın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddesi yerine fıkra numarası gösterilmeksizin TCK'nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Suça konu kaçak akaryakıtın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
