Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11573 Esas 2021/5288 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1a-4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak
Dosya içeriğine göre; 09.08.2013 günü 3,07 promil alkollü vaziyette aracı ile meskun mahal içi, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş, düz ve eğimsiz yolda sağ şerit üzerinde seyir halindeyken, orta refüj bitiminin olduğu yerden aniden U dönüşü yaptığı sırada aynı istikamette arkasında sol şerit üzerinde seyretmekte olan katılan ..."ın idaresindeki motosiklet ile çarpışması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak iki kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, 3,07 promil alkollü olduğu halde araç kullanmak suretiyle kazaya sebebiyet verdiği anlaşılan sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun ve bu nedenle sanığın cezasından TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 29/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.