
Esas No: 2021/12770
Karar No: 2022/1000
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12770 Esas 2022/1000 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen karara yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kesin hüküm, temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmiştir. Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebi yasal şartları oluşmadığından reddedilmiştir. Kararın esasına geçilerek yapılan incelemede, sanığın adil yargılanma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararın bir örneği Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine, dosyanın Isparta 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilip Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmiştir.
Kanun Madde Açıklamaları:
- 5237 sayılı TCK'nın 314/3 ve 220/7 delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53, 62 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi.
- 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması.
- CMK'nın 299. maddesi gereğince sanık müdafii talebi reddedilmiştir.
- CMK'nın 156. maddesi uyarınca re'sen bir müdafii görevlendirilmediği, Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerine aykırı olacak ve savunma hakkının kısıtlanmasını doğuracak biçimde kovuşturmada müdafii hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulması kanuna aykırıdır.
- Hüküm, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Isparta 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmiştir.
"İçtihat Metni"
İlk Derece Mahkemesi : Isparta 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.07.2018 tarih ve 2018/43 - 2018/313 sayılı kararı
Suç :Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm :5237 sayılı TCK'nın 314/3 ve 220/7 delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53, 62 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK'nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Ayrıntıları Dairemizin 09.04.2018 tarih, 2018/125 Esas ve 2018/1049 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere;
a-Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan yargılaması yapılan sanığın, yargılama aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi gereğince de re'sen bir müdafii görevlendirilmediği, sanığa isnat edilen “silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme” suçunun niteliği dikkate alındığında, CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca hakkında müdafii görevlendirilmesinin zorunlu olduğunun anlaşılması karşısında, Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesine aykırı olacak ve savunma hakkının kısıtlanmasını doğuracak biçimde kovuşturmada müdafii hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
b-Kabul ve uygulamaya göre;
Gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin, son eylemin yapıldığı tarih de göz önünde bulundurularak “22.05.2015” yerine “09.09.2016 ve öncesi” olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Isparta 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.