Esas No: 2021/21275
Karar No: 2022/2948
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/21275 Esas 2022/2948 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın birden fazla kez aynı suçu işlediği ve mağduru toplum olarak belirlediği bir davadaki yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına referans verilerek, tüzel kişilerin bu tür suçların mağduru sayılmayacağı belirtilmiştir. Ancak, suç tarihi ve iddianame düzenleme tarihi farklı olan farklı davalar nedeniyle hukuki kesinti gerçekleşmediği için, sanığın ayrı ayrı suçlar için yargılanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda 5846 Sayılı Kanun'un 81/4, 71/1 ve 81/13 maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas, 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nun hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle;
1. Sanık hakkında açılan ve asıl dosya ile birleştirme kararı verilerek görülen dava dosyalarının incelenmesinde, kamu davalarına konu suçların işlendiği tarihler arasındaki zaman aralığı ve iddianame tarihleri açısından hukuki kesintinin gerçekleşmemiş olması karşısında, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işlediği anlaşıldığından, sanık hakkında TCK'nun 43/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması yerine 5846 sayılı Kanun'un 81/4. ve aynı Kanunun 71/1. ile hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 81/13. maddeleri uyarınca ayrı ayrı hüküm kurulması,
2. İncelemeye konu bu dosyaya ilişkin, asıl dava dosyası yönünden suç tarihinin 24.03.2013, iddianame düzenleme tarihinin 15.04.2014 olduğu,
Birleştirilmesine karar verilen 2014/700 esas sayılı dava dosyası yönünden ise suç tarihinin 31.03.2013, iddianame düzenlenme tarihinin ise 04.09.2014 olduğu,
UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında,
Daha önce Dairemizin 20.09.2021 tarihli 2021/10181 E. - 2021/10225 K. sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen ... Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi'nin 2014/559 Esas, 2015/192 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 16.05.2013, iddianame tarihinin 23.07.2014 olduğunun tespit edilmesi karşısında;
Yerel mahkemece; UYAP kayıtları taranarak, sanık hakkında aynı suçtan açılmış başkaca ceza davası dosyalarının bulunup bulunmadığı da tespit edilip hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle bu dosyalar arasında TCK'nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması ve ulaşılacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
