MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hükümden sonra, 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7.maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve sürecine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığı yakalayan tanık güvenlik görevlilerinin aşamalarda alınan beyanlarında üç kişinin fabrika bahçesine girmeye çalıştıklarını, sanığı yakalamaları üzerine diğer iki kişinin kaçtığını söyledikleri anlaşılmakla sanığa ek savunma hakkı verilerek hakkında 765 sayılı TCK’nın 491/4-son maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 491/4-son maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın fabrikaya ait tel örgüyü keserek fabrika bahçesine girdiği ve fabrika güvenlik görevlilerince yakalandığının anlaşılması karşısında eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35/2 maddelerinde düzenlenen "hırsızlığa teşebbüs" suçunun yanında, müştekinin şikayetçi olduğu da gözetilerek aynı Yasanın 116/2, 119/1-c maddesinde tanımlanan "birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma" ve aynı Yasanın 151/1.maddesinde düzenlenen "mala zarar verme" suçlarını oluşturması karşısında uzlaşma hükümleri de değerlendirerek denetime imkan verecek şekilde lehe yasa değerlendirmesi yapılması zorunluluğu,
4-Gerekçeli kararda suç tarihinin 17.01.2005 yerine 20.07.2006 olarak yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii Av. ...’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 09.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.