Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3361 Esas 2020/6080 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 10/06/2011 gününde verilen dilekçe ile irtifak hakkına dayalı elatmanın önlenmesi ve yıkım talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/05/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, irtifak hakkına dayalı elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davalının maliki olduğu 202 ada 3 parsel sayılı taşınmaza bina yaptırdığını, bu taşınmaz üzerinde müvekkilinin irtifak hakkına sahip olduğunu ve binanın enerji nakil hattının güvenlik mesafesini ihlal ettiğini belirterek elatmanın önlenmesini ve tecavüzlü kısmın yıkılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı kurum lehine irtifak hakkının söz konusu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ilk olarak davanın kabulü ile “... ilçesi, ... Mah. 202 ada 3 parselde kayıtlı gayrimenkulün yataydan tamamen düşeyden 1.30 cm tecavüzlü alanın yıkılmasına” dair kararın, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 28.01.2015 tarih; 2015/12021 Esas ve 2016/1044 Karar sayılı ilamıyla hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bozma sonrasında yeniden yapılan yargılama sonucu mahkemece davanın kabulü ile “... ... Mahallesi, 202 ada, 3 parselde kayıtlı gayrimenkulün fen bilirkişisi ..."in ve bilirkişi heyetinin krokili raporunda belirtilen 04/03/2013 tarihli raporunda açıkça belirtilen yataydan tamamen düşeyden 1 metre 30 cm"lik tecavüzlü alanın yıkılmasına, yıkım masrafları ve yıkıntıların kaldırılması için gerekli masrafların davalılarca karşılanmasına, karara 04/03/2013 tarihli rapor ve krokisinin eklenmesine” dair verilen hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 779. maddesi hükmünce irtifak hakkı bir taşınmaz üzerinde diğer bir taşınmaz lehine konulmuş bir yük olup, yüklü taşınmazın malikini yasanın 683. maddesinde anılan mülkiyet hakkının sağladığı bazı yetkileri kullanmaktan kaçınmaya veya yararlanan taşınmaz malikinin yüklü taşınmazı belirli bir şekilde kullanmasına katlanmaya zorunlu kılar.
Somut olaya gelince; davaya konu 202 ada 3 parsel sayılı taşınmaz üzerinde irtifak hakkının kurulu olup olmadığının ilgili Tapu Sicil Müdürlüğünden sorulmasına ve irtifak hakkına dayalı kamulaştırma işleminin tamamlanıp tamamlanmadığının ilgili kurumdan sorulmasına dair Dairemizce verilen 24.02.2020 tarihinde dosyanın mahalline iadesi kararından sonra mahkemece yapılan inceleme ve ilgili kurumlara yazılan müzekkerelere müteakip davaya konu 202 ada 3 parsel sayılı taşınmazın kat irtifakı tesisinden önce 1207 parsel sayılı taşınmaz olduğu anlaşılmakta olup 202 ada 3 parsel sayılı taşınmaza dair tapu kaydında, iddia edildiği gibi davacı lehine tesis edilmiş irtifak hakkına yönelik herhangi bir kayıt yer almasa da Bakırköy 1. Mıntıka Tapu Sicil Muhafızlığınca, ... Marmara Bölgesi Şebeke Tesis Başmühendisliği’ne 07.07.1966 tarihinde yazılan müzekkere örneğinden 1207 parsel sayılı taşınmaz üzerinde 1335 m2’lik kısmında irtifak hakkına yönelik bir tesis işleminin yapıldığı görülmektedir.
O halde mahkemece; davaya konu 202 ada 3 parsel sayılı taşınmaza dair güncel tapu kaydının geldisi olan tedavül tapu kayıtları ve dayanak belgelerin temin edilmek suretiyle davacı lehine bir irtifak hakkının bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, tespit sonucu irtifak hakkı varlığının anlaşılmasıyla alanında uzman bilirkişilere buna ilişkin ölçek krokinin çizdirilmesi ile bir elatmanın bulunup bulunmadığının tespitinden sonra bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile davanın kabulüne yönelik karar, doğru görülmemiş ve hükmün; bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.