Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1400 Esas 2020/7287 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1400
Karar No: 2020/7287
Karar Tarihi: 01.07.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1400 Esas 2020/7287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak kararda, suçun gündüzleyin işlendiği şeklinde bir yanlış yazım yapılmıştır. Sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Sanığın kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olsa da hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmemiştir ve bu sebeple karar bozulmuştur. TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması kararı verilerek hüküm düzeltildi ve onandı. Kararda, TCK'nın 168/2. maddesi de belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/1400 E. , 2020/7287 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, hüküm gerekçesinin sanığın hırsızlık suçunu gece vakti işlemesi nedeniyle cezanın artırıldığının belirtildildiği ve hüküm fıkrasında da hırsızlık suçunun gece vakti işlendiği kabul edilerek buna göre uygulamanın doğru bir şekilde yapıldığı ancak hükmün bir yerinde, suçun gündüzleyin işlendiği şeklinde yanlış yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.