Defter ve belge gizleme - sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/216 Esas 2020/4815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme, sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Sanık ... hakkında defter ve belge gizleme suçundan; beraat
Sanıklar hakkında sahte fatura kullanma suçundan; mahkumiyet

1-Sanık ... hakkında defter ve belge gizleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonucunda, defter ve gizleme suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, sonucu itibarıyla doğru olan beraat hükmünün ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında 2010 takvim yılı sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... ve sanık ... müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, sanıklar hakkındaki 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Ankara Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı’nın 22.01.2013 tarihli suç duyurusu ve dayanağı olan vergi Üç nolu rapor değerlendirme komisyonu mütalası, suçu raporu ile eklerinin, "2010 takvim yılında sahte belge düzenleme" suçuna ilişkin olduğu; Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26.03.2013 tarihli 2013/12894 Esas sayılı iddianamesi ile mütalaaya uygun olarak sanıklar hakkında “2010 takvim yılında sahte belge düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı, “sahte belge kullanma” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte belge düzenleme" ve “sahte belge kullanma” suçlarının birbirlerine dönüşmeyeceği gözetilmeksizin, iddianame dışına çıkılarak sanıklar hakkında “2010 takvim yılında sahte belge kullanma” suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ... ve sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.