Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/2632 Esas 2018/190 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2632
Karar No: 2018/190
Karar Tarihi: 24.01.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/2632 Esas 2018/190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafla arsa payı karşılığı yapılan inşaat sözleşmesine uygun imalat yapılmadığı gerekçesiyle davacılar tarafından 37.100 TL alacak talep edilmiştir. Uyuşmazlık sonucunda mahkeme, taraf olduğu inşaat bedeline oranla noksan işler bedelinin 3.200 TL olduğu tespit edilerek davacıların kısmen lehine karar vermiştir. Davacılar vekili ise kararı temyiz etmiştir. Dosya incelendikten sonra, davalının davacıları yararına talep edilen panjurlar için eksik imalatın davaya neden olacak şekilde dava tarihinden sonra yapıldığı belirlenmiştir. Bu nedenle, davacıların bu talebi reddedilmiş ve vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Mahkeme kararı, açıklanan nedenlerle temyiz itirazları reddedilerek, talep edilen tutarda düzeltme yapılarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Türk Madde Hukuku Kanunu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HUMK) 438/7. maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2015/2632 E. , 2018/190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkilleri arsa sahiplerinin davalı tarafla arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzaladığını,davalı tarafın sözleşmeye uygun imaalat yapmadığını ileri sürerek, 37.100 TL alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İhbar olunan vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı tarafından davacıların malik olduğu yapıda noksan işler bedelinin 3.200.TL olduğu saptandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı,davacılar vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2)Davacılar vekili, panjurlar için eksik imhalat nedeniyle 28.800,00 TL lik talepte bulunmuş ise de dosyada ki fatura tarihine göre panjurların dava tarihinden sonra yapıldığı ve davalının eldeki davanın açılmasına sebebiyet verdiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle reddedilen bu kısım için davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulmasına karar verilmesi gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın “HÜKÜM” bölümünün "3. paragrafında bulunan 4.029,00 TL rakamının karardan çıkarılarak yerine “1500,00 TL maktu “ rakam ve kelimesinin yazılmak suretiyle kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.