Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/17113 Esas 2022/1065 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütünün propagandasını yapmak, görevli memura görevini yaptırmamak için direnme
Hüküm : 1-Hükmün açıklanması,
2-Terör örgütünün propagandasını yapmak suçundan
eylemine uyan 3713 sayılı terörle mücadele
Kanununun 7/2, TCK'nın 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri
gereğince adli para cezasına mahkumiyet;
Görevli memura görevini yaptırmamak için direnme
suçundan eylemine uyan TCK'nın 265/1-3-4, TMK'nın
5/1, TCK'nın 62, CMUK'un 326/son, TCK'nın 50/1-a,
52/5 maddeleri gereğince adli para cezasına mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda her iki suça ilişkin verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından sonra denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, önceki hükümlerin açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, sanığa verilen hapis cezalarının TCK'nın 50. maddesi gereğince adli para cezalarına çevrilmesine karar verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında 12.01.2016 olan karar tarihinin “11.01.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
1-Terör örgütünün propagandasını yapmak suçuna ilişkin yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre bu suçu yönünden sanık ve müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Görevli memura görevini yaptırmamak için direnme suçu suçuna ilişkin yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
İddianamelerde talep edilmediği ve esas hakkındaki mütalaalarda belirtilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı da tanınmadan, hükmün açıklanması sırasında TCK'nın 265/4 maddesinin uygulanması suretiyle hükmolunan temel cezada arttırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu sebepten dolayı yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.