Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ... Rant Sigortasına giriş tarihinin Türkiye"de sigorta başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve Mahkemenin davacının ... Rant Sigortasına giriş tarihinin Türkiye"de sigorta başlangıç tarihi olduğuna ilişkin kabulünün yerinde olmasına göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 60, 1479 sayılı Kanunun 35, 5510 sayılı Kanun’un 28’inci ve 3201 sayılı Kanunun 6’ncı maddelerinde yaşlılık aylığından yararlanma koşulları öngörülmüştür. Sigortalıya, yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için kural olarak maddede (ve 5510 sayılı Kanunun 106’ncı maddesi ile yürürlüğü devam eden 506 sayılı Kanun’un geçici 81’inci veya 1479 sayılı Kanunun Geçici 10"uncu maddesinde) belirlenen yaşa ulaşmış olmak, belirli bir süre prim ödemek, kesin dönüş yapmış olmak ve talepte bulunmak gerekir. Yaşlılık aylığı tüm bu şartların yerine getirilmesiyle birlikte yazılı istekte bulunulan tarihi takip eden aybaşından itibaren bağlanacaktır.
Dosya kapsamından davacı erkeğin, 23.01.1979 sigorta başlangıcı ile borçlanmaları dahil olmak üzere toplam 3931 gün gün 5510 sayılı Kanunun 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılığının bulunduğu anlaşılmaktadır. 23.01.1979 sigorta başlangıç tarihi esas alındığında davacıya yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için 506 sayılı Kanunun Geçici 81"inci maddesinin “B” bendinin “a” alt bendi uyarınca 25 yılı sigortalılık süresini ve 44 yaşını doldurması ve en az 5000 prim gününün bulunması gerekmektedır. Her ne kadar sigortalılık süresi ile yaş şartını ikmal etmiş ise de; davacının prim gün sayısının yaşlılık aylığı bağlanması için yeterli olmadığı belirgindir. Bu durumda 2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen
Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanması gerekmektedır.
2829 sayılı Kanunun “Aylığı Bağlanacak Kurum” başlığını taşıyan 8"inci maddesinde birleştirilecek sigorta hizmet süreleri toplamı üzerinden, son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan Kurumca, hizmet sürelerinin eşit olması halinde ise eşit hizmet sürelerinden sonuncusunun tabi olduğu Kurumca, kendi mevzuatına göre aylık bağlanacağı öngörülmüştür.
Somut olayda; davacının 2829 sayılı Kanun kapsamında birleştirilecek bir kısım 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi kapsamında sigortalı süreleri de bulunmaktadır. Ancak bu defa da 2829 sayılı Kanunun 8"inci maddesi uygulandığında 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi son yedi yıldaki fiili hizmet süresi 4/1-a maddesi kapsamındaki fiili hizmet süresini aştığından kendisine 4/1-a maddesi kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması mümkün olmayacaktır. Öte yandan davacının 01.04.2005 – 19.11.2007 tarihleri arasındaki 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalılığı ile ... çalışmalarının çakıştığı da nazara alınmalıdır. Bu nedenle; davacının tüm yurtiçi sigorta sicil dosyaları getirtilmeli ve sigortalılık süreleri ve geçerliliği araştırılarak şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeli; tahsis koşulları yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde tutularak değerlendirilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.