Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/11923 Esas 2022/1038 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Konya 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.06.2019 tarih ve 2018/271 - 2019/188 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : Sanık hakkında TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddesi delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7-son cümle, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun ek karar ile düzeltilerek esastan reddine dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği artırılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2- Silahlı terör örgütüne yardım etme suçunda suç tarihinin yardım oluşturan en son eylem tarihi "16.02.2015" tarihi olarak gösterilmesi gerekirken, suç tarihinin İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi karar başlıklarında hatalı şekilde gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasındaki "3713 sayılı yasanın 5. maddesi" ibaresinin çıkartılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi" ibaresinin eklenmesi, İlk Derece Mahkemesi karar başlığındaki suç tarihi kısmından "03.08.2016" ibaresinin ve Bölge Adliye Mahkemesi karar başlığındaki suç tarihi kısmından "09.04.2018" ibaresinin çıkartılarak her bir kısmın yerine ayrı ayrı "16.02.2015" ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.