Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/616 Esas 2019/2448 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/616
Karar No: 2019/2448
Karar Tarihi: 07.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/616 Esas 2019/2448 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklardan birinin kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne ve diğer sanıkların hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarını inceledi. İlk olarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının itiraz mercii tarafından incelenmek üzere mahalline iadesine karar verildi. İkinci olarak, kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün, TCK'nin ilgili maddelerine göre belirlenen cezaların aşılması nedeniyle doğru şekilde verilmediği ancak bu nedenle bozma yapılmasının gereksiz olduğu belirtildi. TCK'nin 5237 sayılı Yasanın ilgili maddeleri:
- 86/1: Hafif yaralama suçu
- 86/3-e: Yaralanmanın neticesi olarak sağlık kudretinin kısmen veya tamamen yitirilmesi durumunda ağır yaralama suçu
- 87/1-d: Yaralama suçunun nitelik ve koşullarını başka şekillerde belirleyebilir veya cezanın artırılmasını öngörebilir.

3. Ceza Dairesi 2019/616 E. , 2019/2448 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve ... hakkında hükmolunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nin 87/1-d maddesi uyarınca bir kat artırılmasıyla 2 yıl 12 ay hapis cezası olarak belirlenmesinden sonra, aynı maddenin son fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi yerine, denetime imkan vermeyecek şekilde TCK"nin 87/1-d-son maddesi uyarınca doğrudan 5 yıl hapis cezası verilmesi, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.