Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 1999/241 Esas 2000/48 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1999/241
Karar No: 2000/48

Temyiz Eden: Maliye Bakanlığı
Karşı Taraf: ... Limited Şirketi
Vekili: ...

İstemin Özeti: Yükümlü şirketin maliki bulunduğu taşıta ait ek motorlu taşıtlar vergisinin tahsili amacıyla düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrine karşı yapılan şikayet başvurusu Bakanlıkça zımnen reddedilmiştir.
İşleme karşı açılan davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi, ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; işlemin iptaline karar vermiştir.
Maliye Bakanlığının temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi, 2.4.1998 günlü ve E:1997/4270, K:1998/1350 sayılı kararıyla; olayda, yükümlü şirketin aktifinde kayıtlı aracın ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutulup tutulamayacağının 3986 sayılı Yasanın 9 uncu maddesinin yorumunu gerektirdiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 117 ve 118 inci maddelerinde belirtilen vergilendirme ve hesap hataları kapsamına girmeyen, bu nedenle, hukuki bir sorun teşkil eden ve yasaların yorumu sonunda çözümlenebilecek nitelikte olan uyuşmazlıkta, düzeltme ve şikayet yoluna gidilmek suretiyle tesis edilen zımni ret işleminin iptali yolundaki kararda hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi, ... günlü ve E: ..., K: ...sayılı kararıyla; davanın, 2577 sayılı Yasanın 11 inci maddesi uyarınca incelendiği, 3986 sayılı Yasanın 9 uncu maddesi gereğince ticari işletmeye dahil olan ve taşımacılıkta kullanılan taşıtlara bu verginin uygulanamayacağı, yolcu ve yük taşımacılığının herhangi bir ticari faaliyetin devamı olarak veya müstakil bir biçimde yapılmasının öneminin bulunmadığı, davacının asıl faaliyet konusunun inşaat taahhüdü ve taşımacılık olduğu, olayda taşıtın, işletmenin ana faaliyet konusuyla ilgili işlerin devamı niteliğindeki taşımalarda kullanıldığı ve bu taşımalar karşılığında ayrıca bir nakliye bedeli alınmadığından bahisle ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutularak, tahsili amacıyla ödeme emri düzenlendiği, Yasanın 9 uncu maddesinde, verginin 1.7.1994 tarihinde tahakkuk ve tebliğ edilmiş sayılacağı belirtildiğine ve ödeme emrinin tebliği üzerine tahakkuktan haberdar olunduğuna göre, taşıtın ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutulmayacağı yolundaki iddianın 6183 sayılı Yasanın 58 inci maddesinde yer alan "borcun olmadığı" iddiası kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, taşıtın anılan vergiye tabi olmaması nedeniyle olayda, 213 sayılı Yasanın 118 inci maddesinin 3 üncü fıkrasında yer alan vergilendirme hatası bulunduğu, bu nedenle tesis edilen işlemin yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı, Maliye Bakanlığınca temyiz edilmiş ve yük ve yolcu taşımacılığında kullanılmayan taşıtın, ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutulması gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi ...'ın Düşüncesi: Yükümlü kurumun aktifinde kayıtlı aracın ek motorlu taşıtlar vergisinin kapsamında olup olmadığı, ilgili yasa maddesinin yorumunu gerektirdiğinden, temyiz isteminin kabulü ile davacı başvurusunun, düzeltme şikayet kapsamında değerlendirilmesi suretiyle verilen ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı ...'nun Düşüncesi: Yükümlü kuruluşun sahip olduğu taşıtlara ait ek motorlu taşıtlar vergisinin tahsili amacıyla tanzim ve tebliğ olunan ödeme emrine karşı yapılan şikayet yoluyla düzeltme başvurusunun zımnen reddine ilişkin Maliye Bakanlığı işlemini; dava konusu taşıtın ek motorlu taşıtlar vergisine tabi olmaması nedeniyle olayda 213 sayılı kanunun 118 nci md.nin 3. fıkrasında yazılı vergilendirme hatasının bulunduğu dolayısıyla Maliye Bakanlığınca cevap verilmemek suretiyle tesis edilen işlemin hukuki dayanaktan yoksun olduğu gerekçesiyle iptal eden ... Vergi Mahkemesi kararının Danıştay 7 nci dairesince "Yükümlü kuruluşun aktifinde kayıtlı kamyondan ek motorlu taşıtlar vergisi alınıp alınmıyacağı hususu 3986 sayılı yasanın 9 uncu md.nin yorumlanmasını grektirdiğinden ve bu olay 213 sayılı kanunun vergilendirme hatalarını düzenliyen 116,117 ve 118 nci maddeleri kapsamınada girmediğinden hukuki bir sorun teşkil eden ve yasaların yorumu sonunda çözümlenebilecek nitelikte olan uyuşmazlıkta düzeltme ve şikayet yoluna gidilmek suretiyle tesis olunan işlemi iptal eden mahkeme kararında isabet olmadığı" gerekçesiyle bozulmasından sonra ... Vergi Mahkemesince iptal yolundaki ilk kararda ısrar edilmesine ilişkin olarak verilen kararın Maliye Bakanlığınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Davaya konu taşıtın ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutulması olayının hukuki dayanağını teşkil eden 3986 sayılı Yasanın "Ek Motorlu Taşıtlar Vergisi" başlıklı 9 uncu maddesinin 1. fıkrasında "18.2.1963 tarihli ve 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi kanununun 5 nci ve 6 ncı maddelerinde yer alan tarifelere göre vergiye tabi olan ve bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihte ilgili sicilde kayıt ve teşcilli bulunan taşıtlardan yolcu ve yük taşımacılığında kullanılanlar hariç, ticari işletmeye dahil olan ancak taşımacılık faaliyetinde kullanılmayanlar dahil olmak üzere değeri ... lirayı geçenler değerlerinin %4 ü oranında ... lirayı geçenler ise değerlerinin % 8 oranında bir defaya mahsus olmak üzere ek motorlu taşıtlar vergisine tabi oldukları hükme bağlanmıştır.
Yukarıdaki hükümden, ticari işletmeye dahil olan araçların ancak taşımacılıkta kullanılmayanlarının ek motorlu taşıtlar vergisine tabi olacağı, eğer taşıt bir bedel karşılığı taşımacılıkta kullanılıyorsa ek motorlu taşıtlar vergisine tabi olmayacağı sonucuna ulaşılmaktadır.
Dava konusu olayda yükümlü kuruluşun aktifinde kayıtlı kamyondan ek taşıt alım vergisi alınıp alınmayacağı hususunun yukarıda açıklanan 3986 sayılı yasanın 9 uncu maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşip gerçekleşmemesine bağlı olarak incelenmesi zorunlu olup, Danıştay 7. dairesince de olayın 213 sayılı yasanın 118 nci mad.nin 3. fıkrasında tanımlanan mevzuda hataya girmediği gibi vergilendirme hataları ile ilgili 116 ve 117 maddeleri kapsamında da olmadığı belirtilerek, bu yolda 3986 sayılı yasanın 9 uncu md.nin yorumu yapılarak karar verilmek üzere ... Vergi Mahkemesi kararının bozulmasından sonra, bu husus meskut geçilerek iptal yolundaki ilk kararda aynı gerekçe ile ısrar edilmesine ilişkin olarak verilen kararda isabet görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenle Maliye Bakanlığı temyiz isteminin kabulü le 2577 sayılı kanunun 49/1-b md.hükmü uyarınca ısrar kararının bozulmasının gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İşletmenin aktifinde kayıtlı kamyonların inşaat taahhüt işiyle uğraşan şirketin faaliyetinde nakliye aracı olarak kullanıldığı ileri sürülerek tahakkuk ettirilen ek motorlu taşıtlar vergisinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrine karşı yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddi yolundaki işlemi iptal eden vergi mahkemesi ısrar kararı Maliye Bakanlığınca temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 116 ncı maddesinde vergi hatası, vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması olarak tanımlanmış ve bu hatalar, hesap hataları ve vergilendirme hataları başlığı altında 117 ve 118 inci maddelerde iki ayrı grup halinde düzenlenmiştir.
Belirtilen kurallara göre bir vergilendirme işleminde vergi hatasından söz edebilmek için ortada açık biçimde vergi miktarında fazlalık veya eksikliğe ya da vergi yükümlülüğünün saptanmasına neden olan yanlışlıkların bulunması gerekmektedir.
Olayda yükümlü şirketin aktifinde kayıtlı bulunan kamyonların 3986 sayılı Yasanın 9 uncu maddesi uyarınca, ek motorlu taşıtlar vergisine tabi tutulup tutulmayacağı tartışma konusudur. Bu husus ancak yorum yoluyla açıklığ kavuşturulabilir. Yoruma ve tartışmaya açık konuların Vergi Usul Kanununun vergi hataları ile ilgili kuralları kapsamında irdelenmesi mümkün olmayıp, bu tür vergileme işlemleri hakkında yargı yerlerine başvurulmakla çözüm aranabileceğinden, işlemin iptali yolundaki kararda hukuka uygunluk görülmemiştir.
Bu nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile ... Vergi Mahkemesinin ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 28.1.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X - K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.