Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/5020 Esas 2016/4910 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5020
Karar No: 2016/4910
Karar Tarihi: 30.03.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/5020 Esas 2016/4910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nafaka davasıyla ilgili olarak yapılan yargılama sonrasında, davacının talebine kısmen olumlu cevap veren mahkeme kararı temyiz edildi. Ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 2005/3-169 E-2005/235 K. sayılı kararına göre, kesin olan kararların temyiz istemleri sadece yıllık nafaka miktarı itibariyle değerlendirileceği için, temyiz isteği reddedildi. Kesinlik sınırı ise 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL olarak belirlenmiştir. Kanuni referanslar ise 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK'nun 427. maddesidir.

3. Hukuk Dairesi 2016/5020 E. , 2016/4910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki nafakanın artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.04.2005 tarih ve 2005/3-169 E-2005/235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Hüküm, yıllık nafaka (farkı) miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.