MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, 100 TL adli para cezası ve hak yoksunluğu

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, olay tarihinde.... Öğrenim Öğrenci Yurdunda kaloriferci olarak çalışan ..."a kendisini ....Tic. Ltd. Şti"nin yetkilisi olarak tanıtıp inşaatlarında kaza olduğunu, bu nedenle adak adadığını ve kurban kesip yarısını yurda bağışlamak istediğini söyleyerek yurt yetkilisine verilmek üzere kartvizitini bıraktığı, yurt müdürü olan katılan ..."nın sanığın verdiği kartvizitteki numaradan sanık ile görüşüp kurban kesimi konusunda anlaştıkları, bu anlaşma üzerine katılan tarafından temin edilen bir adet büyükbaş hayvanın kurban olarak kesildiği, kurban kesimi sırasında aranan sanığın eşinin doğum yaptığını söyleyerek daha sonra geleceğini söylediği, bir süre sonra gelen sanığın etin yarısını aldığı ve hesap numarasını isteyerek kurban parası olan 3.500 TL"yi hesaba yatıracağını beyan ettiği, aradan geçen süreye rağmen sanığın kurban parasını yatırmadığı ve sanığa ulaşılamadığı, daha sonra benzer olaylar nedeniyle yakalanan ve hakkında adli işlem yapılan sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda,
Sanığın savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine inceleme dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz istemlerinin reddine, hükmün ONANMASINA, 05/04/2016 tarihinde oyçokluğuyla ile karar verildi.

KARŞI OY:

Hükme esas alınan tanıklar ... ve.... duruşmanın 2. ve 6. oturumlarında sanığın fotoğrafı gösterilmiş ve tanıklar eylemi gerçekleştiren kişinin sanığa benzediğini ancak kesin olarak emin olmadıklarını bildirmişlerdir. Bu beyanlar dışında sübuta elverişli başka bir delil bulunmamaktadır. Mahkeme kabulünde ise, kesin teşhis ifade etmeyen ve şüphe içeren bu beyanlarla sübuta nasıl ulaşıldığı açıklanmamıştır.
Sanığa yüklenen suçun sübutuna dair vicdani kanaat oluşturacak nitelikte delil elde edilmediğinden, mahkumiyet hükmü bozulmalıdır.