MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Orman Yönetimi, ... Bankası, ....Bankası ve bir kısım davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Çekişmeli ... Mahallesi 791 ada 1 parsel sayılı taşınmaz, 6519 m2 miktarla arsa niteliğinde davalılar adına tapuda kayıtlı olup, üzerinde dubleks meskenler bulunmaktadır. Tapu kayıtlarının beyanlar hanesinde 7 numaralı bağımsız bölüm maliki ... payında ...Bankasına ait ipotek şerhi, 12 numaralı bağımsız bölüm maliki ... payında ... Bankasına ait ipotek şerhi, 20 numaralı bağımsız bölüm maliki ... payında ...’na ait ipotek şerhi, ... payına düşen 27 numaralı bağımsız bölümün ise intifa hakkının ... ile ...’e ait olduğu yolunda şerhler bulunmaktadır.
Orman Yönetimi, parselin bir bölümünün kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığını ileri sürerek bu bölüme ait tapunun iptaliyle orman niteliğinde Hazine adına tescili, bu yere davalıların el atmasının önlenmesi ve tapu kaydı üzerinde bulunan tüm hak, haciz ve şerhlerin iptali istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne; çekişmeli taşınmazın bilirkişi krokisinde (A) harfi ile gösterilen 2194 m2"lik bölüme ait tapunun iptaliyle orman niteliğinde Hazine adına tapuya tesciline, kalan kısmın aynen ipkasına, bu bölüme yönelik davalıların elatmasının önlenmesine, orman olarak tescile karar verilen bölüm üzerinde yer alan her türlü haciz, intifa hakkı vesair haklara ilişkin şerhlerin tapudan terkinine karar verilmiş, hüküm Orman Yönetimi, ... Bankası, ...Bankası ve bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil ile elatmanın önlenmesi ve şerhlerin iptali istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1979 yılında yapılıp 05/12/1980 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulamaları bulunmaktadır. Daha sonra 1986 yılında 3302 sayılı Kanuna göre 2/B madde uygulaması yapılmış ve kesinleşmiştir.
Mahkemece çekişmeli parselin (A) harfli 2194 m2"lik bölümünün orman sayılan yerlerden olduğu, kalan bölümün orman olmadığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de, yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir.
Şöyle ki; orman bilirkişi kurulu tarafından yapılan uygulamanın tam olarak yeterli görülmemesi üzerine Dairece dosya mahkemesine gönderilerek yörede 1986 yılında yapılan orman kadastrosuna ait orijinal harita ile orijinal kadastro paftası örneklerinin ölçekleri denkleştirilip, birbiri üzerine aplike edilerek taşınmazın geniş çevresiyle birlikte konumunun gösterilmesi istenmiştir. Bu yolda bilirkişiden ek rapor alınmıştır. Yapılan bu uygulamaya göre çekişmeli parselin daha büyük bir bölümünün kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı görülmektedir.
Bu haliyle hükme esas alınan rapor ile Dairenin iade kararı üzerine alınan ek rapor birbiri ile çelişkili olup duraksama yaratmaktadır.
Açıklanan nedenlerle mahkemece önceki bilirkişiler dışında halen Çevre ve Orman Bakanlığı (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman yüksek orman mühendisleri arasından seçilecek üç orman mühendisi ve bir harita mühendisinden veya olmadığı takdirde bir tapu ve fen memurundan oluşturulacak 4 kişilik bilirkişi kurulu aracılığıyla yeniden yapılacak inceleme ve keşifte kesinleşmiş tahdit haritasının orijinalinden kopyalanmış örneği ve tapulama paftası ölçekleri denkleştirilerek sağlıklı bir biçimde zemine uygulanıp, değişik açı ve uzaklıklarda olan en az 4 ya da 5 orman tahdit sınır (OTS) noktasını özellikle 252 ilâ 234 numaralı orman sınır taşlarını ve çevresini gösterir orman tahdit haritası ile bu orman sınır noktaları arasında kalan parselleri birlikte gösterir paftanın uygulanması suretiyle tüm bu çevreyi gösterecek biçimde çekişmeli taşınmazın tahdit hattına göre konumu duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptanmalı; bilirkişilere tahdit hattı ile irtibatlı müşterek kroki düzenlettirilmeli ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, tüm tarafların temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, alınan temyiz harcının istek halinde yatıranlara iadesine 01/07/2013 günü oy birliği ile karar verildi.