Esas No: 2021/9959
Karar No: 2022/3079
Karar Tarihi: 21.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9959 Esas 2022/3079 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Verilen karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 5607 sayılı yasaya muhalefet suçundan sanık ... hakkında beraat ve sanıklar ... ve ... hakkında hükümlülük ve imha cezası verilmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, Gümrük İdaresi vekilinin sanık ... beraat hükmüne yönelik temyiz talebi reddedilirken, sanıklar ... ve ... müdafiinin mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebi kabul edilmiştir. Kararda, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin değişik yasalar kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu yasaların detaylı açıklaması ise şu şekildedir:
- 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları
- 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi (7242 sayılı Yasa ile değiştirilmiştir)
- 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi (7242 sayılı Yasa ile değiştirilmiştir)
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi (5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenleme)
- 7242 sayılı Yasa'nın 62. maddesi (5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen düzenleme)
- 5237 sayılı TCK
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanıklar ... ve ... hakkında hükümlülük, imha
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanıklar ... ve ... müdafiinin mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
