Esas No: 2021/17821
Karar No: 2022/3115
Karar Tarihi: 21.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/17821 Esas 2022/3115 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suçlu olduğu iddia edilen kişinin beraat ettiği belirtiliyor. Karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, cumhuriyet savcısının temyiz talebinin reddedildiği ve katılan kurumun temyiz talebinin de reddedildiği açıklanıyor. Ayrıca, suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olduğundan, verilen beraat hükümlerinin kesin olup, temyiz olanağı bulunmadığı belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 305. maddesi, 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Beraat
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK'nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve temyiz dilekçesiyle katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören ... Kurumu’nun CMK'nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede,
I- O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde,
O yer Cumhuriyet Savcısının, 24.03.2016 tarihli hükmü 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesinde belirtilen “bir aylık” süre geçtikten sonra 27.24.2016 havale tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
II- Katılan kurum vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ise;
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK'nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanunun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanıklara atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nun 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK'nun 305/1-2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, katılan vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak, REDDİNE, 21/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
