Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/32711 Esas 2013/39757 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/32711
Karar No: 2013/39757
Karar Tarihi: 25.11.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/32711 Esas 2013/39757 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçunu işlediği iddiasıyla yargılanan sanığın, zararı tazmin ettiğine dair delil bulunduğundan, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini belirtiyor. Ancak yerel mahkeme, bu kanunu uygulamadan beraat kararı vermiş. Bu nedenle karar bozuluyor ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar veriliyor. Bu karar, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca alınıyor. Aynı kanunun 2. maddesi de sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğini açıklıyor. Kanunların yanı sıra, kararın verilmesinde 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi de etkili olmuştur. Bu karar 25/11/2013 tarihinde oybirliğiyle verilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/32711 E. , 2013/39757 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25/11/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.