MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, işe başlatmama tazminatı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının 01/10/2005-24/09/2007 tarihleri arasında davalı işyerinde marangoz ustası olarak çalıştığını, alt-asıl işverenlik ilişkisi sebebiyle her iki davalının çalışanı olduğunu, iş akdinin haksız feshi sebebiyle davalılar aleyhine .... İş Mahkemesi’nin 2010/906 esas sayılı dosyası ile işe iade davası açtıklarını, neticeten müvekkilinin işe iadesine karar verildiğini, işe iade kararının Yargıtay tarafından onandığını, Yargıtay onama kararının kendilerine 06/12/2012 tarihinde tebliğ edildiğini, yasal süresi içinde 14/12/2012 tarihinde müvekkilinin işe başlatılması için ihtarname gönderildiğini, ihtarnamenin davalılara 18/12/2012 tarihinde tebliğ edildiğini, davalıların ihtarname göndererek Yargıtay onama kararının üzerinden epeyce zaman geçmiş olması sebebiyle işe başlama iradesinin samimi olamayacağını, işe başlatmayacaklarını bildirdiklerini iddia ederek, 4 aylık ücret alacağı, işe başlatmama tazminatı alacağı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili cevap dilekçesinde davacının 18/10/2005 tarihinden iş akdinin fesih edildiği 24/09/2007 tarihine kadar davalı işyerinde marangoz ustası olarak çalıştığını, davacının işe iadesine karar verildiğini, işe iade kararının 26/01/2012 tarihli ilamı ile onandığını, davacının onama kararından 11 ay sonra 14/12/2012 tarihinde işe iade başvurusunda bulunduğunu, davacının işe iade için neredeyse 1 yıl sonra başvurmasının samimi olmadığını, onama kararının 1 yıla yakın süre geçtikten sonra öğrenildiğinin iddia edilmesinin mantık kurallarıyla çeliştiğini, Yargıtay dosya bilgilerinin Uyap ve Yargıtay internet sitesinden takip etme imkanı olduğunu, davacının iş akdinin ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırılık nedeniyle tazminatsız olarak fesih edildiğini, bu nedenle kıdem tazminatı alacağı bulunmadığını, eksik ödenen bir ücret alacağı olmadığını davacının taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, kıdem tazminatı bakımından faiz başlangıcı ve işe başlatmama tazminatına işletilecek faizin türü noktalarında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta işe iade davası sonrasında işçinin süresi içinde başvurusuna rağmen işverence işe başlatılmadığı anlaşılmaktadır. Saptanan bu durum karşısında, işe iade davası sonrasında işçinin süresi içinde başvurusuna rağmen işverence işe başlatılmadığı tarih fesih tarihi olmakla, kıdem tazminatı bakımından faiz başlangıcı da, işçinin işe alınmayacağının açıklandığı tarih ya da bir aylık işe başlatma süresinin sonudur. Ayrıca işe iade davası ile tespit edilen en çok dört aya kadar boşta geçen süreye ait ücret ve diğer haklar için de 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen özel faiz türü uygulanmalıdır. Ancak işe başlatmama tazminatı niteliği itibarıyla tazminat olduğundan uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır. Mahkemece kıdem tazminatına faizin ilk fesih tarihinden, işe başlatmama tazminatına da yasal faiz yerine en yüksek mevduat faizi uygulanması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
1- Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının kıdem tazminatına ilişkin 1. bendinde yer alan “fesih tarihinden” kelimelerinin çıkartılarak yerine; “işe başlatmama tarihi olan 25.12.2012 tarihinden” kelimelerinin yazılmasına,
2- Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının işe başlatmama tazminatına ilişkin 4. bendinde yer alan “en yüksek banka mevduat faizi” kelimelerinin çıkartılarak yerine “yasal faizi” kelimelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalılara yükletilmesine, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.