Esas No: 2021/13786
Karar No: 2022/3119
Karar Tarihi: 21.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13786 Esas 2022/3119 Karar Sayılı İlamı
Özet:
O yer Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan yargılanmış ancak beraat etmiştir. Suçtan zarar gören kurumun temyiz talebi reddedilmiştir. Temyiz talebinde bulunan yer Cumhuriyet savcısı ile suçtan zarar gören kurum vekilinin talepleri de reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: CMK'nun 260/1, 237/2, 1412 sayılı CMUK’nun 310, 317 ve 305/1-2.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Asıl kararla sanık hakkında beraat; ek kararla suçtan zarar gören ... Kurumu vekilinin temyiz talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK'nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve temyiz dilekçesiyle katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören ... Kurumu’nun CMK'nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede,
I- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde,
O yer Cumhuriyet savcısının, 24.11.2015 tarihli hükmü 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesinde belirtilen “bir aylık” süre geçtikten sonra 31.12.2015 havale tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
II- Katılan kurum vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ise;
14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin de 1412 sayılı CMUK'nun 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, temyiz isteğinin reddine dair mahkemenin 27/10/2020 gün ve 2015/432 Esas, 2015/1130 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 21/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
