İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8326 Esas 2019/6695 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8326
Karar No: 2019/6695
Karar Tarihi: 02.07.2019

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8326 Esas 2019/6695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü verildi. Ancak, sanığın benzer nitelikteki eylemlerinden dolayı aynı suçtan açılmış kamu davalarının bulunduğunun anlaşılması üzerine, mahkemece eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğu belirtildi. Bu nedenle, tüm mevcut davaların araştırılması ve karara çıkmış/kesinleşmiş olanların incelenmesinden sonra hukuki kesinti oluşup oluşmadığı ya da zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmalıdır. Ayrıca, suçun TCK'nın 53/1-a maddesi gereğince işlendiği kabul edilmiş olmasına rağmen, aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması ve infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi de kanuna aykırıdır. Bu nedenlerle, mahkeme kararı BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 3. ve 61. maddeleri
- TCK'nın 43/1. maddesi
- TCK'nın 257. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/5. maddesi
- 6545 sayılı Yasaya eklenen 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi

5. Ceza Dairesi 2018/8326 E. , 2019/6695 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında benzer nitelikteki eylemlerinden dolayı aynı suçtan açılmış olan kamu davaları bulunduğunun anlaşılması karşısında, tüm mevcut davalar araştırılarak, derdest ise birleştirilmesinden, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesinden sonra suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığı ile zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri de gözetilerek, sanığa TCK"nın 257. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra varsa kesinleşen dava dosyalarından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanık müdafin ve Üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 02/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.