Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/20658 Esas 2015/33180 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/11/2013
NUMARASI : 2011/435-2013/782


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı bankanın .. ilindeki ".. Merkezi .." bölümünde 02.01.2002-31.03.2011 tarihleri arasında Yönetici Yardımcısı olarak çalıştığını, hafta içi her gün sabah 08.00 de işyerindeki görevine başlayıp akşam işin durumuna göre 20.00-20.20 saatlerine kadar çalışmasını sürdürdüğünü, gün içinde öğle yemeğini nakit transferleri nedeniyle görev başında yediğini, hiçbir zaman kesintisiz 1 saatlik ara dinlenmesini kullanmadığını, 2009 yılı öncesi hafta sonu cumartesi günleri de aynı şekilde görev yaptığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla brüt 5.000.00 TL fazla çalışma ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faiziyle, bu kabul edilmediği takdirde yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, bir çalışmanın fazla mesai olması için işverenin istek ve iradesi ile olması gerektiğini, davacının görev yaptığı birim de dahil olmak üzere işverenliğin tüm şube ve işyerlerinde öğlen 12.30 ile 13.30 ara dinlenmesi uygulaması olduğunu, davacının akşam çıkış saatlerinde işi gereği bazen fazla mesailere kaldığını, ancak bu çıkış saatlerinin sürekli 20.30 olmadığını, fazla mesailere ait ücret ödemelerinin yapıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai çalışması yaptığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; haftanın 3 gününde 08.00-20.00 saatleri arası çalışma yapıldığı, 1 saat ara dinlenme düşüldüğü kabul edilmiş ise de; 11 saati aşan çalışma olduğu için ara dinlenmenin 1,5 saat olarak belirlenmesi gerekirken 1 saat olarak belirlenmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.