20. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/3299 Karar No: 2013/7303
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/3299 Esas 2013/7303 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2013/3299 E. , 2013/7303 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
3402 sayılı Kanunun Ek 4. maddesi gereği yapılan kadastro sırasında .... Köyü 101 ada 4 parsel sayılı 3986,57 m² yüzölçümündeki taşınmaz, çalılık vasfı ile Hazine adına tespit edilmiş, beyanlar hanesine “6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereğince Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan sahada kalmaktadır” ibaresi yazılmıştır. Davacı ... Yönetimi, 26.08.2010 havale tarihli dilekçesi ile 101 ada 4 parsel sayılı taşınmazın eylemli orman olduğu, bu sebeple, kadastro tutanağının cins hanesinin “ağaçlık, eylemli orman” olarak düzeltilmesi ve beyanlar hanesine de “6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır. İş bu taşınmaz üzerinde ağaçlık bulunduğuna dair 178 nolu Kadastro Komisyonunun tesbitine istinaden eylemli orman vasfındadır” şeklinde düzeltilmesi talebi ile dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonucu, davacı ... Yönetiminin davasının kısmen kabulüne; 101 ada 4 parsel sayılı taşınmazın davalı adına yapılan tesbitin iptali ile bu parselin eylemli orman vasfında Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir. Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 3402 sayılı Kadastro Kanunun Ek 4. maddesi gereği yapılan kadastro tesbitine itiraza ilişkindir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 28/08/2008 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2. madde uygulaması bulunmaktadır. Yapılan incelemede; yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı son oturumda oluşturulan kısa kararda “davacının davasının kabulü ile..” dendiği halde, gerekçeli kararda “davacının davasının kısmen kabulü ile...” denmiştir. Oysa, kısa kararla gerekçeli kararın çelişik olması mutlak bozma nedeni oluşturur (İ.B.B.G.K. 10.04.1992 t, 1991/7 E. – 1992/4 K.). SONUÇ. Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı ... Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının yatırana iadesine 27/06/2013 günü oy birliği ile karar verildi.