Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7949 Esas 2022/1118 Karar Sayılı İlamı

İtiraz Eden: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Edilen Karar : Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 21.04.2021 tarih ve 2019/1282 Esas, 2021/2515 Karar sayılı kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 04.10.2018 tarih ve 2018/698 Esas, 2018/1406 Karar sayılı kararı
İlk Derece Mahkemesi: Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarih ve 2017/382 Esas, 2017/200 Karar sayılı kararı
İtirazla İlgili Hüküm : Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan beraat
Suç : Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İtiraz Edilen Karar:
Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2017 tarih 2017/382-200 sayılı kararıyla sanık ... hakkında, Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs ve silahlı terör örgütüne üye olma suçlarından beraatine dair verilen kararın o yer Cumhuriyet savcısının istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 04.10.2018 tarih ve 2018/698-1406 sayılı kararı ile silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen beraat kararının kaldırılarak eylemin bütün halinde silahlı terör örgütüne yardım etme suçunu oluşturduğu kabul edilerek TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddeleri yollamasıyla TCK’nın 314/2, 220/7, 62, 53/1-2-3, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının bozma talep eden tebliğnamesi ile birlikte temyiz incelemesi için Daireye gönderildiği, bu aşamaya kadar davadan haberdar edilmeyen T.C. Cumhurbaşkanlığı adına Hazine vekili tarafından davaya katılma ve istinaf talepli dilekçelerin gönderildiğinin anlaşıldığı, Dairenin (16.Ceza Dairesi) 21.04.2021 tarih ve 2019/1282 – 2021/2515 sayılı ilamı ile TC. Cumhurbaşkanlığının davaya katılmasına karar verilerek TC. Cumhurbaşkanlığı vekilinin silahlı terör örgütüne üye olma/yardım etme suçu yönünden temyiz talebinin reddine, anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçu yönünden kuralan beraat hükmünün onanmasına, sanık müdafiinin temyizi üzerine de silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan kurulan hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
İtiraz Gerekçesi:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.07.2021 tarih ve 16-2018/95315 sayılı yazısı ile; “Anayasal düzeni bozma suçundan kamu davasına katılma hakkına sahip olan Cumhurbaşkanlığı ilk derece mahkemesi tarafından davadan haberdar edilmemiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından da bu tebligat eksikliği giderilmeden sadece silahlı terör örgütüne üye olma suçu yönünden ilk derece Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan istinaf istemi yönünden yapılan inceleme ile ve bu suça münhasıran yapılan inceleme sonucunda eylemin terör örgütüne yardım etme niteliğinde olduğundan bahisle mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Dosya temyiz aşamasında iken İlk Derece Mahkemesinin beraat hükmünden haberdar olan Cumhurbaşkanlığı vekili tarafından 18.12.2019 tarihinde istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
15.07.2016 tarihinde bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra İlk Derece Mahkemelerinden ilk defa verilen hükümler CMK'nın 272/1 maddesi gereğince istinaf kanun yoluna tabidir. Bu tarihten sonra verilen kararlar bakımından CMK'nın 286/1 maddesi gereğince de Bölge Adliye Mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümleri temyiz edilebilir. İlk Derece Mahkemesince verilen kararın doğrudan temyiz edilebileceği istisnai haller yine kanunda belirlenmiş olup somut olayda verilen karar bu kapsamda değildir. Bu nedenle anayasal düzeni bozmaya teşebbüs suçundan verilen beraat hükmü yönünden öğrenme ile hükmü istinaf eden Cumhurbaşkanlığı vekilinin istemini temyiz aşamasında sunmuş olması talebin temyiz olarak kabul edilip incelenmesini gerektirmeyeceği, Yüksek Dairenin Anayasal düzeni bozmaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmü bakımından işin esasına girmeden incelenmeksizin iade kararı vermesi gerekirken, CMK'nın 272/1 ve 286/1 maddesine aykırı olarak temyiz incelemesi yaparak işin esası hakkında karar vermesi karşısında anılan onama kararına itiraz etmek gerekmiştir.
Ayrıca Yüksek daire kararı UYAP'ta 01.04.2021 tarihli olmasına karşın ilamda karar tarihinin 21.04.2021 olarak yazılı olduğu anlaşılmakla, kayıtların tetkiki ile hangi kayıt doğru ise diğerinin düzeltilmesinin de talep etmek gerekmiştir.” şeklindeki gerekçeleri ile T.C. Cumhurbaşkanlığı vekilinin anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçu yönünden verilen beraat kararına yönelik istinaf/temyizinde esasın incelenmeksizin iade kararı verilmesi için Dairenin kararının kaldırılması aksi takdirde itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
İtirazın Konusu:
Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesinde yapılan yargılamada verilen beraat kararına yönelik olarak aşamalarda davadan haberdar edilmeyen T.C. Cumhurbaşkanlığı vekilinin istinaf talepli dilekçesiyle yaptığı itirazların temyiz başvurusu olarak kabul edilmeyerek incelenmeksizin iade edilmesi ve Yargıtay ilamı ile UYAP’ta görülen karar tarihlerindeki farklılığın düzeltilmesi talebidir.
İtirazın Değerlendirilmesi:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 308. maddesine 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası gereğince Dairemizce yapılan inceleme sonucunda;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun “İstinaf” kanun yolunu düzenleyen 272. maddesinde “(1) İlk Derece Mahkemelerinden verilen hükümlere karşı istinaf yoluna başvurulabilir. Ancak, onbeş yıl ve daha fazla hapis cezalarına ilişkin hükümler, bölge adliye mahkemesince re'sen incelenir.” şeklindeki ve “Temyiz” kanun yolunu düzenleyen 286. maddesinde “(1) Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümleri temyiz edilebilir.” şeklindeki düzenlemelere haizdir.
15.07.2016 tarihinde bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra İlk Derece Mahkemelerinden ilk defa verilen hükümler CMK'nın 272/1 maddesi gereğince istinaf kanun yoluna tabidir. Bu tarihten sonra verilen kararlar bakımından CMK'nın 286/1 maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümleri temyiz edilebilir. Yine, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın doğrudan temyiz edilebileceği istisnai haller kanunda belirlenmiş olup iş bu dosyada verilen karar bu kapsamda değildir. Bu nedenle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde olduğu anlaşılmakla itirazın kabulüne karar verilmiştir.
KARAR:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2-Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 21.04.2021 tarih ve 2019/1282 Esas, 2021/2515 Karar sayılı ilamındaki T.C. Cumhurbaşkanlığı vekilinin itirazları yönünden yapılan incelemede, sanık ... hakkında Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan verilen beraat kararını onama ve silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen beraat kararına vaki temyiz talebinin reddi kararlarının KALDIRILMASINA,
3-UYAP kayıtlarından 01.04.2021 olarak görülen karar tarihinin, ilam metninde sehven 21.04.2021 olarak yazıldığından UYAP’taki 01.04.2021 tarihinin esas alınmasına, ilamdaki karar tarihinin bu şekilde DÜZELTİLMESİNE,
4-T.C. Cumhurbaşkanlığı vekilinin davaya katılma ve istinaf talepli dilekçelerinin gereğinin öncelikle 5271 sayılı CMK'nın 272/1 maddesi kapsamında Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirilip bir karar verilmesi akabinde istemde bulunulması halinde temyiz isteminin değerlendirilmesi gerektiğinden dosyanın iadesi için mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.