Mala zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/1701 Esas 2016/5901 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : . Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, iş yeri olan “...internet kafe” isimli iş yerinin önünde otururken daha önceden tanıdığı sanığın alkollü bir şekilde yanına geldiği, katılanın konuşamadığından sanığa el kol hareketi ile bir şeyler söylediği, sanığında katılana hitaben “herkes seninle kafa buluyor sen benden ne istiyorsun” dediği, daha sonra sanığın katılanı ittirdiği ve katılanın yere düştüğü, sonrasında karşılıklı itişme olduğu, katılanın dükkanın içine döndüğü, sanığın dükkan kapısının önünde duran çöp kovasını ve su bidonunu katılana doğru fırlattığı, kovanın içindeki cam şişelerinin kırıldığı ve bu şekilde sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın katılanı itekleyip, dükkan içerisine kaçan katılana isabet ettirebilmek için şemsiyenin dengesini sağlayan su bidonu ile içerisinde atık şişeler bulunan çöp tenekesini katılanın arkasından fırlattığı atılan şeylerin katılana isabet etmediği kırılan her hangi bir şey bulunmadığı ve atık şişelerin çöp kovasından düşerek dükkan içerisine kırılmasının basit bir süpürme işlemi ile kaldırılabilir olması ve kalıcı bir kirletme olmaması nedeniyle mala zarar verme suçu unsurları oluşmadığı ve iddianamedeki anlatım, tanık beyanı ve sanık savunmasına göre sanığın eyleminin mala zarar verme suçuna teşebbüs niteliğinde olmayıp, çöp bidonu ve su bidonu ile yaralamaya teşebbüs niteliğinde olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de,
a-) Tanık ..."ın ..Ceza Mahkemesinde 24.05.2010 tarihli oturumdaki beyanında sanık alkollü vaziyette geçerken katılanda el kol hareketi yapıyordu, şeklinde beyanda bulunmuş olduğu halde tanığa söz konusu hareketlerin hakaret anlamındaki hareketler olup olmadığı sorularak sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
b-) Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması,
c-) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verilmesi ve yine TCK’nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 07.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.