Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9452 Esas 2022/1139 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Sinop Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2018 tarih ve 2017/244 - 2018/97 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : Sanık hakkında TCK’nın 220/7 ve 314/3 md. del. 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi TCK’nın 62, 53/1-2, 63. maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca, sanık hakkında temyiz kanun yolunun açılmasına olanak sağlayan düzenleme, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 10.07.2018 tarihli, 2018/1731-1683 sayılı kararından sonra 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş ise de; anılan kararda temyiz kanun yolunun açık olduğunun belirtilmesi suretiyle sanık müdafiinin yanıltıldığı görüldüğünden kanun yollarına etkin başvuru haklarının kısıtlanmaması bakımından sanık müdafiinin temyiz talebi süresinde kabul edilerek, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunda suç tarihinin yardım teşkil eden eylem ve faaliyetin son olarak gerçekleştiği tarih olduğu kabul edildiğinden, Bölge Adliye Mahkemesi’nin ve ilk derece Mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında, suç tarihinin "2015 yılı Ekim ayı" yerine “15.07.2016 tarihi ve öncesi” olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Sanığa silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan verilen temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. Maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin fıkra belirtilmeksizin aynı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nın 314/2 maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl hapis cezasından TCK’nın 220/7. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldıktan sonra sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilip sonrasında 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapılarak 1 yıl 18 ay hapis cezasına, daha sonra da TCK 62/1. maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirim uygulanıp 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken yazılı şekilde 2 yıl 1 ay hapis cezası hükmolunması suretiyle sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. paragrafındaki "5. maddesi” ibaresinin çıkarılması ve yerine "5/1. maddesi" ibaresi eklenmesi, hükmün 6. paragrafından "2 yıl 1 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “1 yıl 13 ay” yazılmak suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Sinop Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.