Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9978 Esas 2022/3238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...'nin işletme sahibi olduğu ... Ticaret isimli işyerinde, ... plakalı aracın yakıt deposuna aktarım yapıldığı sırada kolluk kuvvetlerince görüldüğü, işyerinde yapılan aramada 262 adet ...12,5 marka yakıta el konulan olayda; her ne kadar mahkemece sanık ... hakkında işyerinin fiili işleteni olmadığı ve kardeşi olan diğer sanık ...'in ağır ceza alacağı düşüncesi ile beyanda bulunduğuna dair gerekçe ile savunmasına itibar edilmeyerek beraat kararı verilmiş ise de; 27/06/2014 tarihli araştırma tutanağında, işyerinin sanık ... tarafından 2 yıldan beri fiili işleteni olduğunun tespit edilmesi, sanık ...'nin mahkemede tanık olarak beyanında ve savunmasında işyerinin resmi ve fiili işleteni olduğunu beyan etmesi ve diğer sanıkların bu savunmayı doğrulaması, 16/01/2014 tarihli İnönü-Pal raporunda ele geçen ürünün solvent ve mineral yağ karışımı olduğunun belirtilmesi karşısında; sanığın müsnet suçtan mahkumiyeti yerine, oluşa uymayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi ile aynı düzenlemenin korunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/12, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. 24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmamasına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre ise;
1. Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK'nun 52/4. maddesinin gösterilmemesi ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının karar yerinde gösterilmemesi,
2. 5237 sayılı TCK'nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde, infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi ve aynı fıkrada TCK'nun 51/7-8. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Suça konu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 54/1. madde ve fıkrasının gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekili ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.