Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6698 Esas 2016/4056 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6698
Karar No: 2016/4056
Karar Tarihi: 05.04.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6698 Esas 2016/4056 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, komşusu olan katılanın çalıştığı dükkana giderek kendisini fırından geldiği ve orada çalıştığı yalanıyla tümletmek istediği bir miktar para alarak ortadan kaybolmuştur. Mahkeme, teşhis, istikrarlı katılan beyanı, araştırma tutanakları ve sanığın ikrarı gibi deliller doğrultusunda sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine karar vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna uğrayacağı, altsoyu haricindeki kişiler yönünden hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmediği için hüküm bozulmuştur. Daha sonra, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine kadar, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması hükmü eklenerek, karar düzeltilmiş ve onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 157/1 ve 53 maddeleridir.

23. Ceza Dairesi 2015/6698 E. , 2016/4056 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanın çalıştığı dükkana giderek, komşu fırından geldiğini ve çalışmadığı halde orada çalıştığını belirtip bir miktar para tümletmek istediğini söylediği ve katılanı bu duruma inandırarak tüm parayı katılandan aldığı, bozuk paraları fırından alabileceğini söyleyerek ortadan kaybolduğu iddia edilen olayda,
Teşhis, istikrarlı katılan beyanı, araştırma tutanakları, sanığın ikrarı ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın sabit olan eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.