Dolandırıcılık suçundan sanık ...’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 160,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair .... Asliye Ceza Mahkemesinin 08/05/2012 tarihli ve 2012/162 esas, 2012/535 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25.01.2016 gün ve 2014-E.2081/7285 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/02/2016 gün ve 2016/38039 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- Sanığın tekerrüre esas alınan .... Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2010 tarihli ve 2010/132 esas, 2010/572 sayılı kararı ile verilen 10 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adlî para cezasına ilişkin hükmün, sanığın eski hâle getirme talebi üzerine temyiz incelemesi için anılan Mahkemenin 25/02/2013 tarihli ve 2010/132 esas, 2010/572 sayılı kararı ile dosyanın Yargıtay’a gönderildiği bu ilamın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/1. maddesine göre kesinleşmiş hüküm niteliği bulunmadığından tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.10.2010 tarih ve 2010/132-572 sayılı kararının henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle TCK’nın 58. maddesinin 1. fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre uygulama yapılması ile 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan haklardan, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi nedenleriyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki her iki düşünce yerinde görüldüğünden, ... Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilip kesinleşen 08.05.2012 tarih ve 2012/162-535 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı kanun maddesinin 4 (d) bendinin verdiği yetkiye ve bozma nedenine göre;
Hükümde yer alan 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi ile aynı kanunun 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.