Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/585 Esas 2022/15360 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurun aşamalardaki istikrarlı beyanları, tanık ...'ın iddiayı doğrular nitelikteki görgüye dayalı ifadesi, adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tebliğnamede 1 numaralı bentteki, eksik araştırma ile karar verildiği yönündeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar ile mağdurun lise öğrencisi olup aynı pansiyonda kaldıkları, olay günü mağdurun arkadaşı ile şakalaşmakta iken sanık ... ile çarpıştıkları, bu nedenle aralarında tartışma yaşandığı, kısa bir süre sonra sanık ... ile diğer sanık ...'ın mağdurun yanına gelerek, pansiyon binasının yakınında bulunan parka gidip bu tartışma sebebiyle konuşmak istedikleri, mağdurun sanıklar ile birlikte gitmek istememesi üzerine, sanık ...'ın hürriyetinden yoksun kılmayı sağlamak amacıyla mağdurun yüzüne tokat attığı, ardından koluna girerek cebirle mağduru parka götürdükleri, burada aralarındaki tartışma nedeniyle konuştukları ve herhangi bir yaralama ya da tehdit olayının gerçekleşmediği, mağdurun arkadaşlarının olayı öğrenmesi üzerine söz konusu parka geldikten sonra, tarafların anlaşması üzerine olay yerinden ayrıldıkları tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıkların mağduru alıkoyduktan sonra henüz soruşturma başlamadan önce ve onun şahsına zararları dokunmaksızın, arkadaşları ile birlikte gitmesine yönelik olumsuz bir irade göstermeksizin serbest bıraktıklarının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ... ve sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.10.2022 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE
"Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan TCK.nın maddelerinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanabilmesi için:
1-Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tamamlanmış olması,
2-Failin mağduru soruşturmaya başlanılmadan serbest bırakılması,
3-Failin, mağdurun şahsına bir zarar vermemiş olması,
4-Failin, mağduru 'kendiliğinden' serbest bırakılması
5-Failin, mağduru 'güvenliği bir yerde' serbest bırakmış olması koşullarının tamamının birlikte gerçekleşmiş olması gerekmektedir.
Uyuşmazlığa konu olayda, diğer koşulların gerçekleştiği konusunda bir duraksama bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi açısından, 'mağdurun şahsına bir zarar verilmemiş olma' koşulu üzerinde durulmalıdır.
Öğretide, 5237 sayılı TCK.nın 110. maddesinde geçen 'mağdurun şahsına zarar' ifadesinden, mağdurun vücut bütünlüğüne ve cinsel dokunulmazlığına yönelik davranışların anlaşılması gerektiği baskın görüş olarak ortaya konulmuştur. (M. Emin Artuk–Ahmet Gökçen–Caner Yenidünya, TCK Şerhi, s. 2887; İlhan Üzülmez, G.Ü.H.F. Dergisi, yıl: 2007, sayı:1-2, s. 1203-1204; Osman Yaşar-Hasan Tahsin Gökcan–Mustafa Artuç, TCK, C.III, s. 3681)
Kaldı ki kanun koyucu TCK.nın 109/6. maddesinde; suçun işlenmesi amacıyla veya sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerinin gerçekleşmesi durumunda ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanacağı belirtilmiş ancak kanun koyucu iradesi aynı yasanın 110. maddesinde 'neticesi sebebiyle ile ağırlaşmış yaralama hallerinde' deyimi yerine bu kez 'şahsına zararı dokunmaksızın' deyimini tercih etmiştir. Kanun koyucunun suçun işlenmesi süresinde ve işlenen suçun doğal sonucu olarak oluştuğu kabul edilen BTM ile giderilebilir nitelikteki yaralanmaların TCK.nın 110. maddesi kapsamında değerlendirilmesine ilişkin bir gerekçesi ya da iradesi söz konusu değildir. Aksinin kabulü kanun koyucunun iradesinin önüne geçmek olur.
Kanunun cebiri, 109/2. maddede suçun unsuru sayması tek başına BTM niteliğindeki yaralanmaların aynı kanunun 110. maddesinde belirtilen 'şahsa zarar' kavramı içinde kalmadığı şeklinde yorumlanamaz. Bu genişletici bir yoruma yol açar.
Keza bu yaralanmanın suçun işlenmesi sırasında ve işlenen suçun doğal sonucu olarak' oluşması da basit yaralanmaların TCK.nın 110. maddesinde belirtilen zarar kavramı kapsamı dışında tutulması için yeterli bir gerekçe değildir. Aksinin kabulü halinde bir kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmak amacıyla kaçırma, alıkoyma gibi eylemler sırasında işin fıtratından kaynaklanan yaralanmaların mağdur yönünden doğal ve katlanılması gereken sanık yönünden sorumluluk yaratmayan yaralanmalar olarak kabulü sonucunu doğuracaktır. Oysa zararlar mağdurun isteği ile değil sanığın haksızlık oluşturan hukuka aykırı eylemiyle gerçekleşmiştir.
Yine nitelikli yaralanmalara neden olanlar ile basit yaralama gerçekleştiren ve mağdurları serbest bırakan failler arasındaki adaletsizliğin giderilmesi gerektiği ileri sürülebilirse de bu kez basit de olsa hiçbir zarara neden olmadan mağdurları bırakanlar ile basit de olsa yaralamaya neden olan failler arasında adaletsizlikten bahsedilecektir. Çoğunluk kararında göz ardı edilen bir hususta, hırsızlığa konu eşya ve para yönünden TCK.nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlıkta, mağdurun tüm maddi zararlarının giderilmesi beklenmekte, kısmi giderme halinde ise mağdurun rızasının aranmasıdır. Kanun koyucunun, mal varlığına yönelik suçlar yönünden tüm zararın tamamiyle giderilmesini (rıza ile kısmen giderme hariç) ararken kişinin vücut ve ruh sağlığı bütünlüğüne karşı gerçekleştirilen bir eylem için basit yaralanmaların etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına engel görmemesi söz konusu olamaz ve iradesinin bu şekilde yorumlanması yasanın ruhuna aykırıdır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında; somut olayla 'mağdurenin şahsına zarar vermeksizin' serbest bırakma şartının gerçekleşmediği kanaatiyle sayın çoğunluğun bozma kararına katılmak mümkün olmamıştır. 25.10.2022