Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/21435 Esas 2015/33107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait Genel Müdürlükde Operasyon bölümünde işçi olarak çalışırken fazla çalışma yaptırılıp ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek, kıdem ile fazla çalışma ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istifa etmesi üzerine iş aktinin sona erdiğini, fazla çalışması olmadığı için tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının engelli kadrosunda çalışmasına rağmen fazla çalışma yapmaya zorlandığı, muvafakatinin alınmadığı, fazla mesailerin de ödenmediği bu nedenle yapılan feshin haklı olduğu, davacının kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücretine hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde fazla çalışma yaptığını ancak ücretinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti istemiş, davalı ise iddianın yersiz olduğunu savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın 4 günü 09.00-18.30 saatleri arasında 1 gün ise 09.00-20.00 arasında 1 saat ara dinlenme süresi ile çalıştığı kabul edilmiş ise de dinlenen davalı tanığı ile davacı tanıklarından .... ara dinlenmenin 1 saat 30 dakika olduğunu açıklamışlardır. Bu beyanlara göre 1 saat 30 dakikalık ara dinlenme süresinin dikkate alınması gerekirken 1 saatlik ara dinlenme kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.