Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/3183 Esas 2022/1217 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç: Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak
Hüküm : Hükümlü ... ve ... hakkındaki İstanbul 3 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 24.07.2000 tarih ve 1999/205-2000/154 sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin kaldırılarak, sanıkların Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak suçundan CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraati

İlk derece Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Dosyanın daha önce temyiz incelemesinden geçtiği görülerek 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince dosya istinaf mahkemesine gönderilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıkların ifadelerinin alındığı tarih itibariyle, Türk Ceza Yargılama Sistemine 01.12.1992 yılında CMUK'un 135/3. maddesinde 3842 sayılı Kanunun 12. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu getirilen ihtiyari avukat yardımından faydalanma hakkının yine aynı Kanunun 31. maddesinde Devlet Güvenlik Mahkemelerinin görev alanına giren suçlarda uygulanmayacağı hükmü bulunduğu ve bu düzenlemenin adil yargılama hakkını zedeler nitelikte olduğu düşünülmüşse de, örgüt mensubu sanıkların olayın sıcağı sıcağına alınan ifadelerinde ayrıntılı bir şekilde örgütsel eylemleri anlattıkları ve bu ifadelerin birbirini doğrular nitelikte olduğu, 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanunundan faydalanmak amacıyla dosyamız sanığı ... ile bir kısım örgüt mensubu sanığın, dilekçeleriyle ilk ifadelerinin doğruluğunu teyit ederek, bu husustaki beyanlarını mahkeme önünde de tekrar etmeleri, ayrıca, operasyonlar ve yer gösterme sonucu ele geçen bir çok örgütsel döküman, sahte belge, silah ve patlayıcı maddeler ile teşhis tutanakları dikkate alındığında, somut delillerin birbirini teyit eden anlatımları doğrular nitelikte bulunması karşısında sanıklara atılı suçun sübut bulduğu gözetilerek, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca lehe-aleyhe kanun değerlendirmesi yapılıp, lehe olan kanun hükümleri uyarınca sanıkların atılı suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatlerine kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.