Tefecilik - yağma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/14124 Esas 2019/6684 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/14124
Karar No: 2019/6684
Karar Tarihi: 02.07.2019

Tefecilik - yağma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/14124 Esas 2019/6684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında tefecilik ve yağma suçlarından dava açılmıştır. Tefecilik suçundan mahkumiyet hükmüne karar verilmiştir ancak tehdit suçundan sanık beraat etmiştir. Mahkumiyet hükmü infaz aşamasında TCK'nın 53. maddesi doğrultusunda uygulanması kararlaştırılmıştır. Deliller incelenerek hükmün yerinde olduğuna karar verilmiş ve itirazlar reddedilmiştir. Tehdit suçunun zamanaşımı gerçekleştiği tespit edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Ancak bu yeniden yargılama gerektirmemiştir ve kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. TCK'nın 53 ve 106/1, CMUK'nın 321, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri kararda geçen kanun maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2018/14124 E. , 2019/6684 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet (zincirleme tefecilik suçundan), beraat (tehdit suçundan)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafi ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında katılan ...’a yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığa isnat edilen tehdit suçunun 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e maddesinde yazılı 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını en son kesen 07/05/2009 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 02/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.