Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28295 Esas 2020/3850 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/28295
Karar No: 2020/3850
Karar Tarihi: 02.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28295 Esas 2020/3850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, davalı şirketin 6772 sayılı Kanun kapsamında olmadığı ve ilave tediye ödemekle yükümlü olmadığı gerekçesiyle davacının ilave tediye alacağı talebi reddedilmiş. Temyiz talebi üzerine verilen kararda, özel hukuk hükümlerine tabi işçi olduğu belirtilen davacının ilave tediye alacağı talebinin yersiz olduğunu ve hatalı gerekçe ile de olsa davanın reddi kararının isabetli olduğunu, bu nedenle kararın onanması gerektiği belirtilmiştir. Konuyla ilgili kanun maddeleri ise; davacının ilave tediye talebi ile ilgili olarak 6772 sayılı Kanun'un 2448 sayılı Yasa ile eklenen Ek-1 maddesi ve işçi iş sözleşmesi kurallarıdır.

22. Hukuk Dairesi 2017/28295 E. , 2020/3850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, her ne kadar Mahkemece davalı şirketin 6772 sayılı Kanun kapsamında kaldığı ve davacının da ilave tediyeden yararlanma hakkına sahip bulunduğu sonucuna göre, 01.04.2011 tarihinden önce işe başladığından, yıllık 112 günlük ücret tutarındaki ikramiye ve ilave tediyeyi aldığı, bunu aşan taleplerinin 6772 sayılı Yasanın 2448 sayılı Yasa ile eklenen Ek-1 maddesine aykırı, ayrıca mükerrer talep niteliğinde olduğundan ilave tediye alacak talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, davacının özel hukuk hükümlerine tabi şirket işçisi olduğu ve davalı şirketin 6772 sayılı Kanun kapsamında bulunmadığından ilave tediye ödemekle yükümlü olmadığı gerekçesiyle dava konusu ilave tediye alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı gerekçe ile de olsa davanın reddi kararının isabetli olduğunun anlaşılması karşısında, sonucu itibari ile doğru olan kararın bu değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine, 02.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.