Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22692 Esas 2014/15368 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22692
Karar No: 2014/15368
Karar Tarihi: 20.06.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22692 Esas 2014/15368 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan TCK'nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/a, 52/2-4 ve 50/6 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Temyiz mercileri tarafından incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilmiş ancak TCK'nın 50/6. maddesi gereği sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, infaz aşamasında nazara alınmamış ve bu nedenle kanuna aykırıdır. Bu nedenle, hükmün hala uygulanmakta olan CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulması gerekmektedir. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, 50/6. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/a, 52/2-4 ve 50/6 maddeleri.
- TCK'nın 50/6. maddesi: Yaptırım ibaresi 5739 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile tedbirin olarak değiştirilmiştir. Hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer

12. Ceza Dairesi 2013/22692 E. , 2014/15368 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/a, 52/2-4, 50/6, maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafii ve katılanlar vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırım” ibaresinin 01.03.2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26.02.2008 tarih 5739 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, 50/6. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.