MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalılardan Vakıflar Bankası"nın ..... adresinde bulunan Genel Müdürlüğü’nde diğer davalı taşeron şirketin çalışanı olarak 01.02.2008-12.07.2012 tarihleri arasında çalıştığını, işveren tarafından iş sözleşmesinin işin bitimi nedeniyle feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ve hafta tatilinin davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı ...; husumet itirazında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Burakcan Otomotiv; davacının 01.04.2009 tarihinde davalı şirketin hizmet alım ihalesi aldığı Vakıflar Bankası hizmet binasında sekreter olarak çalışmaya başladığını, davacının 09.07.2012-10.07.2012 ve 11.07.2012 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğinin tespit edildiğini ve hiçbir alacağının olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının davalılardan Vakıflar Bankası T.A.O "nun genel müdürlüğünde diğer davalı .... Otomotiv İnşaat Temizlik Şti"nin elemanı olarak 01/02/2008-12/07/2012 tarihleri arasında kesintisiz ve sürekli çalıştığı, 4857 sayılı İş Yasasının 2. Maddesi gereğince her iki davalının birlikte sorumlu olduğu, feshin davalı tarafça herhangi bir sebep bulmaksızın yapıldığı ,bu şekilde , davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacak şekilde iş akdinin sona erdiği, izin ücreti alacağı ödenmediği, fazla mesai ve tatillerde çalıştığını kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş hukukunda çalışma olgusunu, bu kapsamda fazla mesai yaptığını, tatillerde çalıştığını iddia eden işçi, karşılığı ücretin ödendiğini de işveren kanıtlamalıdır.
Fazla ve tatillerde çalışma her türlü delille kanıtlanabilir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir.
Davacı dava dilekçesinde fazla mesai yaptığını belirterek ücret talebinde bulunmuş, bu alacağını ispat etmek için de tanık deliline tutunmuştur. Dinlenen tüm tanıklar çalışma süresinin haftada 5 gün 09.00-18.00 saatleri arasında olduğunu, davacı tanıkları ise davacının 18.00’den sonra da işyerinde kaldığını, ortalama 20.00-21.00’a kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Davacı tanıklarından biri asıl işveren diğeri ise alt işveren çalışanıdır. Tanıklıklarını güveni etkileyecek bir durumları bulunmamaktadır. Davacının davacı tanık anlatımlarına göre ara dinlenme düşüldüğünde günlük 10 saat çalışmasına göre haftalık 45 saati aşan çalışması bulunmaktadır. Bu nedenle fazla mesai ücret alacağının kabulü gerekir. Yazılı gerekçe ile reddi hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de usule aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.