Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1388 Esas 2016/8832 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekili, mevsimlik işçilikte geçen çalışmalarının derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle derece kademesinin tespiti ile ücret farkı, ilave tediye farkı, ikramiye farkı, yıpranma primi, yıllık izin ve 3 aylık ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6772 sayılı Kanunun 4 üncü maddesine göre, ilave tediye alacağının ödeme zamanını, Bakanlar Kurulu belirler. Bakanlar Kurulunun kararı ile ilave tediye alacağı muaccel hale gelir. İlave tediye hesabı, Bakanlar Kurulunun belirlediği ödeme tarihlerindeki ücrete göre yapılmalıdır. Ödeme zamanı taraflarca kararlaştırılmadığında, Borçlar Kanununun 101 inci maddesi uyarınca, temerrüt için alacaklının ihtarına gerek vardır. İlave tediye alacağı yasadan kaynaklandığından, talep halinde temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmelidir. Toplu iş sözleşmelerinde bulunan, 6772 sayılı Yasa maddesinin tekrarından ibaret hükümler, alacağın dayanağının ilgili Yasa olduğu gerçeğini değiştirmeyeceğinden, bu durumlarda dahi yasal faize karar verilmelidir.
6772 sayılı Yasa’dan kaynaklanan ilave tediye alacağına dava kısmi dava olarak açıldığından dava ve ıslah tarihinden itibaren talep doğrultusunda yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek banka mevduat faizi yerine TİS’ te belirlenen ödeme gününden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi geçmemek kaydıyla banka işletme kredilerine uygulanan en yüksek faize hükmedilmesi hatalı olup bozma nedeni ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının ilave tediyeye ilişkin “1.220,35-TL ilave tediye ücret alacağı farkının TİS"te belirlenen ödeme gününden itibaren banka işletme kredilerine uygulanan en yüksek faiz ile birlikte,(bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi geçmemek kaydıyla)” sözlerinin çıkarılarak yerine;
“1.220,35 TL ilave tediye ücret farkı alacağının 300,00 TL"sinin dava, bakiyesinin ıslah tarihi olan 25/04/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.