MAHKEMESİ : . Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, bu hususun, koşullarının oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, kendisini katılanın bir tanıdığının oğlu olarak tanıtarak acil olarak 80 TL paraya ihtiyacı olduğunu katılana söylediği, katılanın da parayı verdiği, sanığın, parayı ertesi gün getireceğini söyleyerek ortadan kaybolduğu, böylece sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Her ne kadar sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş ise de; sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan, 5271 sayılı CMK’nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunma” nesnel koşulunun bulunmaması nedeniyle, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK" nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında TCK"nın 157/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası belirlendikten sonra aynı Kanun"un 168/1. maddesi gereğince indirim yapılırken 4 ay hapis cezası verilmesi gerektiği gözetilmeden hesap hatası yapılarak 6 ay 10 gün hapis cezası verilerek fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK"nın 61/8 maddesi hükmü karşısında, adli para cezası hesaplanırken, bu madde hükmüne göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik arttırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılması ve sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması sonucu cezanın belirlenmesi gerektiği halde gün olarak 5 gün adli para cezasının hemen paraya çevrilerek, TCK"nın 168. maddesi gereğince indirimin bu miktar üzerinden yapılması, yapılan indirim yanlış yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
3-Belirlenen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 52/2 maddesinin yanısıra, uygulama yeri bulunmayan, aynı Kanun"un 50/1-a maddesi yazılarak 5271 sayılı CMK"nın 223/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılarak, yerine, “sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesi gereğince 5 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 168/1. maddesi gereğince cezasından 2/3 oranında indirim yapılarak 1 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL"den olmak üzere sonuç olarak 20 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesine, hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.