Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22657 Esas 2014/15346 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22657
Karar No: 2014/15346
Karar Tarihi: 20.06.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22657 Esas 2014/15346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dörtyol 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkeme kararı incelenmiştir. Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek sanık ve müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler ve dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtların isabetli değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği belirtilmiştir. Dosya içeriğine göre, sanığın dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, iyi hali nedeniyle cezada TCK'nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, katılanların hükümden sonra sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtikleri hususu ve diğer koşulların oluştuğu da gözetilerek TCK'nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 50., 62.

12. Ceza Dairesi 2013/22657 E. , 2014/15346 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 12 - 2013/232965
Mahkemesi : Dörtyol 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 03/05/2012
Numarası : 2011/144 - 2012/249
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sanığın dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışlarının bulunmadığı, iyi hali nedeniyle cezada TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, katılanların hükümden sonra sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtikleri hususu ve diğer koşulların oluştuğu da gözetilerek TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.