Esas No: 1999/2033
Karar No: 2000/312
Karar Tarihi: 08.02.2000
Danıştay 9. Daire 1999/2033 Esas 2000/312 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çankaya Belediye Başkanlığı, 1994-1997 yılları arasında davacı adına tahakkuk ettirilen çevre temizlik vergisine yapılan düzeltme başvurusunun reddedilmesine ilişkin belediye kararının iptali istemiyle açılan davayı kaybetti. Davalıların ayrı ayrı mükellef tutulmalarını isabetsiz bulan Mahkeme, aynı apartman dairesinde faaliyet gösteren kişilerin birlikte mükellef olmaları gerektiğine hükmetti. Temyiz edilen kararda, bozma nedenlerinin bulunmadığına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44. maddesi: Çevre temizlik vergisinin konusu olan konut veya işyeri olan binalarda, mükellefin de bu binaları kullanan kişi olduğu belirtilmektedir.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 118. maddesi: Vergilendirme hatalarının düzeltme-şikayet başvurusuna konu olabileceği belirtilmektedir.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/2033
Karar No: 2000/312
Temyiz İsteminde Bulunan : Çankaya Belediye Başkanlığı - ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı adına 1994 ila 1997 yılları için tahakkuk ettirilen çevre temizlik vergisine karşı yapılan düzeltme başvurusunun reddine ilişkin Çankaya Belediye Başkanlığı Hesap İşleri Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istemiyle açılan davayı; uyuşmazlığın aynı apartman dairesi içerisindeki serbest meslek faaliyeti icra eden birden fazla kişinin ayrı ayrı çevre temizlik vergisi mükellefi olduğu kabul edilerek vergilendirilmesinden doğduğu 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44. maddesinde yer alan hükme göre, çevre temizlik vergisinin konusunun konut veya işyeri olan binalar, mükellefinin de bu binaları kullanan kişi olduğu, apartman diye nitelendirilen binalarda Kat Mülkiyeti Kanununa göre konutların veya işyerlerinin bağımsız birimler olarak tanımlandığı ve her dairenin bir bağımsız birimi oluşturduğu, bu durumda apartman olarak inşa edilen binadaki bağımsız birimi kullanan kişi veya birlikte kullanan kişilerin birlikte mükellef oldukları, olayda aynı apartman dairesinde davacı ile birlikte iki kişi serbest meslek faaliyetinde bulunduklarına göre bu daireden dolayı birlikte mükellef olmaları gerekmekte iken ayrı ayrı mükellefiyete tabi tutulmalarında isabet bulunmadığı, dolayısıyla bu husus 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 118. Maddesi gereğince vergilendirme hataları kapsamında olduğundan düzeltme-şikayet başvurusunun reddinde kanuna uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek işlemi iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; aynı bağımsız bölümde ayrı ayrı faaliyet gösteren kişilerin ayrı ayrı mükellef oldukları ve yapılan işlemin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına ...- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 8.2.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
