Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4823 Esas 2022/1318 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanığın suça konu 15.02.2015 tarihinde meydana gelen olayda slogan atmadığını, kanun dışı herhangi bir pankart taşımadığını savunması ve sanığın kanun dışı gösterilere sadece katılmış olmasının atılı suça vücut vermeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanığın suça konu sloganlara eşlik edip etmediğinin, pankart veya bez parçası taşıyıp taşımadığının kuşkuya yer vermeyecek biçimde tespiti açısından görüntü kayıtlarının Adli Tıp, TÜBİTAK veya TRT gibi uzman kuruluşlara gönderilip görüntü ve fotoğraf analizleri yaptırılmak suretiyle rapor alınarak slogan attığının, pankart veya bez parçası taşıdığının tespit edilmesi halinde içeriklerinin terör örgütünün cebir ve şiddet yöntemlerini övücü, teşvik edici ve yüceltici mahiyette olup olmadığı belirlendikten sonra sanığın hukuki durumun tayin ve takdiri yerine eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de,
a-6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.