12. Ceza Dairesi Esas No: 2020/10936 Karar No: 2021/7077 Karar Tarihi: 19.10.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10936 Esas 2021/7077 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Araç kullanırken, alkollü olan sanık, direksiyon hakimiyetini kaybederek yaya kaldırımına çıkmış ve buradaki yayalara çarpmıştır. Olayda, bir kişi basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaralanırken, diğeri 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmıştır. Sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği tespit edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 53/1 ve 53/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, hak yoksunluğu hükmünün taksirli suçlarda uygulanamayacağı gözetilmediği için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 89/4 maddesi (Taksirle Yaralama), TCK'nın 22/3 maddesi (Kasten Yaralama İle İlgili Kural), TCK'nın 62. maddesi (Taksirle Suçun İşlenmesinde Kusurun Derecesi), TCK'nın 53/1 maddesi (Ceza Ehliyetini Kaybetme) ve TCK'nın 53/6 maddesi (Hak Yoksunlukları).
12. Ceza Dairesi 2020/10936 E. , 2021/7077 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay günü saat 23:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobille meskun mahalde, bölünmüş, 3 şeritli yolda seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybettiği, savrulup istikametine göre sağındaki yaya kaldırımına çıkarak katılan yayalara çarptığı, kaza nedeniyle katılan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılan ...’nun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, sanığın kaza anında 185 promil alkollü olduğu ve cep telefonu ile konuştuğu bu suretle bilinçli taksirle hareket ettiği, kazanın meydana gelmesinde asli ve tam kusurlu olduğu tespit edilen olayda; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ceza miktarına, eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve saire ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün "3." fıkrasının hükümden çıkartılmak suretiyle; sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.