Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/10395 Esas 2018/232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalı Kurumun ret kararının kaldırılarak tahsis talep tarihi olan 06.03.2015 tarihini takip eden aybaşı olan 24/10/2014 tarihinden 506 sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih, 5386 sayılı Yasanın 2. maddesi ile eklenen Geçici 91 maddesi uyarınca ve 5510 sayılı Yasanın 32. Ve 34. maddelerine istinaden yetim aylığı bağlanması yönündeki hali hazırda devam eden zamanaşımı değerlendirilmesi yönündeki Kurum uygulamalarının dikkate alınarak 5 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu tarih olan 24/10/2010 tarihini takip eden aybaşı olan 01/11/2010 tarihinden itibaren müteveffa babası ..."a ait 21002022926 tahsis numaralı dosyası üzerinden adına yetim aylığı bağlanması ile birlikte birikmiş yetim aylıklarının hak ediş tarihlerinden başlayarak yasal faizleri ile birlikte davalı Kurum tarafından kendisine ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 18/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.Başkan