Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2026 Esas 2022/1262 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.02.2019 tarih ve 2017/201 - 2019/360 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık ... ve ... hakkında TCK'nın 314/2, 3713 sayılı TMK'nın 5/1, TCK'nın 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri gereğince mahkumiyetlerine, sanık ... hakkında CMK'nın 223/7 maddesi uyarınca kamu davasının reddi kararına yapılan istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyizin sebebine göre dosya incelendi gereği düşünüldü;
Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık ... ve ... müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin 01.02.2018 tarih ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK'nın 299. maddesi gereğince takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanıyı oluşturan duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan kurulan hükme yönelik olarak yapılan temyiz taleplerinin incelenmesi neticesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
1-Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen kamu davasının reddine dair karara yönelik olarak sanık lehine tazminat hakkı tanınmayıp, vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin olarak temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, bu istemlerle sınırlı olarak yapılan incelemede;
CMK 223/7. maddesi uyarınca yerel mahkemece hakkında kamu davasının reddi kararı verilen sanık hakkında kararda, CMK'nın 232/6. maddesindeki ''hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre;... tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir," düzenleme gereği yerel mahkeme kararında sanığın tazminat isteme hakkının bulunup bulunmadığının belirtilmemesi, sanığın CMK'nın 141, 142. maddelerince tazminat isteme hakkını engellemediği, sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni olarak görülmemiş,1136 sayılı Kanunun 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği; mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi halinde de sanık lehine vekalet ücretine hükmolunacağına dair her hangi bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan kurulan hükme yönelik olarak yapılan temyiz talebinin incelenmesi neticesinde;
Sair temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde; suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, örgütteki konumu ve faaliyetleri göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yetersiz gerekçe ile teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre göz önüne alındığında, sanık ... ve ... müdafilerinin tahliye taleplerinin ayrı ayrı REDDİNE 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.