Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/1879 Esas 2022/1261 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.05.2019 tarih ve 2018/326 - 2019/137 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Silahlı terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : Sanık ... ve ... hakkında, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 63, 53/1-2-3, 58/7-9 maddeleri uyarınca ve sanık ... hakkında, 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2c, TCK'nın 43/1, 63, 53/1-2-3 maddeleri uyarınca, istinaf başvurularının esastan reddine dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyizin sebeplerine göre dosya incelendi gereği düşünüldü;
Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme istemlerinin 01.02.2018 tarih ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK'nın 299. maddesi gereğince takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanıyı oluşturan duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan kurulan hüküm hakkında yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında terör örgütüne üye olma, sanık ... hakkında ise silahlı terör örgütü propagandası yapma suçundan kurulan hükümler hakkında yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde; suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği tehlike ile sanıkların kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttükleri amaç ve saik, örgütteki konumları ve faaliyetleri göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yetersiz gerekçe ile sanıklar hakkında uygulanan teşdidin derecesinde ve ayrıca sanık ...'in paylaşımlarının sayısı da nazara alınmak suretiyle aynı ölçütlerle TCK'nın 43. maddesindeki artırım oranının belirlenmesi gerekirken artırım oranında yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre göz önüne alındığında, sanık ... ve müdafiinin tahliye taleplerinin REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.